Remont dachu kotłowni w Ostoi Sławniowicko-Burgrabickiej

Kolonia rozrodcza podkowca małego Rhinolophus hipposideros w obszarze Natura 2000 Ostoja Sławniowicko-Burgrabicka PLH160004 jest największym stanowiskiem tego gatunku w województwie opolskim oraz jednym z największych w skali kraju. Co roku, w okresie od czerwca do września  budynek starej kotłowni wykorzystywany jest jako kolonia rozrodcza, w głównej mierze składająca się z samic podkowca małego, w której samice rodzą i wychowują swoje potomstwo. Przez ok. 6 tygodni młode są karmione mlekiem matek, uczą się latać i polować, aby pod koniec sierpnia stać się zupełnie samodzielne.  Nietoperze w okresie rozrodczym wykorzystują dwa z trzech pomieszczeń budynku, tzw. pomieszczenie z cyklonem i przepompownię. W pomieszczeniu z cyklonem, pod dachem budynku, znajduje się ulubione miejsce przesiadywania kolonii. Bezpośrednio po wylocie z budynku nietoperze znajdują się na terenie potencjalnych żerowisk a roślinność zlokalizowana przy miejscach wylotu umożliwia im bezpieczny przelot na żerowisko pomimo, że krawędź lasu jest nieznacznie oddalona.

Zimą 2017/2018 r. wykonano remont pokrycia dachowego kotłowni, stanowiącej cenne stanowisko podkowca małego w obszarze Natura 2000 Ostoja Sławniowicko-Burgrabicka. Przed remontem stan techniczny dachu był bardzo zły. Zarówno belki stropowe jak i odeskowanie dachu były przegnite, dodatkowo w jego poszyciu znajdowały się dziury, przez które dostawała się do środka woda. W trakcie prac remontowych w części południowej wymienione zostało dotychczasowe, skorodowane pokrycie na blachę cynkowo-tytanową kładzioną na rąbek, której trwałość określana jest na ponad 100 lat. Dach nad częścią środkową budynku, ze względu na niewielkie nachylenie, został pokryty jak dotychczas papą. Nad częścią północną ze względu na dużą wrażliwość przebywających tam latem nietoperzy zastosowano blachy cynkowo-tytanowe położone na pełnym deskowaniu. Do stropu przyczepiono fragmenty starych belek w celu zachowania zapachu. Dodatkowo wykonano także prace adaptacyjne, mające na celu utrzymanie korzystnych warunków mikroklimatycznych i świetlnych schronienia oraz wzbogacono pomieszczenia o atrakcyjne dla nietoperzy miejsca przyczepu. Utworzono także dodatkowy otwór wylotowy w drzwiach, które były do tej pory wykorzystywane przez podkowce, gdy pozostawały uchylone. Po remoncie dachu i pracach adaptacyjnych miejsce kolonii rozrodczej zostało zabezpieczone technicznie, przez co zachowano trwałość siedliska na kolejne lata.

Kolejno w latach 2018, 2019 i 2020 przeprowadzony został monitoring kolonii rozrodczej bytującej w wyremontowanym budynku. Liczebność osobników dorosłych kolonii rozrodczej utrzymywała się na poziomie 400-550 osobników. W trakcie wykonywania monitoringu w roku 2019 odnotowano, iż 90 %  zaobserwowanych podkowców małych zajmowało przestrzeń w pomieszczeniu z cyklonem w wyremontowanym budynku.

Prace zostały wykonane w ramach realizacji projektu pn. „Ochrona in situ wybranych siedlisk i gatunków w opolskich obszarach Natura 2000”, dofinansowany z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 (POIiŚ).