Rezerwat przyrody Nad Białką
Rok utworzenia: 1999r.
Powierzchnia: 8,96 ha
Rodzaj: przyrody nieożywionej
Położenie administracyjne: powiat nyski, gmina Głuchołazy
Rezerwat przyrody „Nad Białką” zlokalizowany jest na terenie Parku Krajobrazowego „Góry Opawskie” i Obszaru Natura 2000 „Góry Opawskie”.
Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie walorów krajobrazowych i geologicznych przełomu rzeki Białej Głuchołaskiej ze śladami po eksploatacji złota z XII - XIII wieku. Większa część rezerwatu zlokalizowana jest na terenie wysokiego tarasu nadzalewowego Białej Głuchołaskiej, położonego u podstawy stoku Góry Parkowej. Zachowały się tutaj ślady dawnej działalności górniczej z XII i XV wieku w postaci szurfów (szybików poszukiwawczych), odkrywek powierzchniowych, hałd i usypisk. Teren rezerwatu charakteryzuje się nie tylko wysokimi walorami przyrody nieożywionej, ale jest również ciekawy pod względem florystycznym i faunistycznym. Występuje tu 157 gatunków roślin naczyniowych, w tym kilkanaście gatunków chronionych i zagrożonych: parzydło leśne, paprotka zwyczajna, kruszczyk szerokolistny, czerniec gronkowy, zanokcica skalna, bodziszek żałobny, tojeść gajowa, przenęt purpurowy. Z ciekawszych przedstawicieli fauny należy wymienić pliszkę górską, pluszcza, podkowca małego, rzęsorka rzeczka. Przeprowadzone badania pozwoliły wyodrębnić tutaj siedlisko przyrodnicze cenne dla Wspólnoty Europejskiej, tj. kwaśne buczyny (kod siedliska 9110).
Przez teren rezerwatu biegnie żółty szlak turystyczny oraz przyrodnicza ścieżka dydaktyczna.
Czy wiesz, że...?
…Podkowiec mały to niewielki ssak z rzędu nietoperzy. Do orientacji w przestrzeni, jak większość nietoperzy, wykorzystuje echolokację, tzn. emituje bardzo wysokie, niesłyszalne dla człowieka ultradźwięki, wytwarzane przez krtań, a następnie wysyłane przez nos. Dźwięki te odbijają się od przeszkód i ofiar, a następnie wracają jako echo do uszu nietoperza. Podkowce posiadają na pyszczku wokół nozdrzy narośl w kształcie podkowy, umożliwiającą mu skupianie w wąską ukierunkowaną wiązkę ultradźwięków emitowanych przez nos. Podstawowe pożywienie podkowca małego stanowią drobne owady wielkości od 3 do 14 mm. Są to głównie komary, ćmy, chruściki, muchówki, pająki i inne bezkręgowce chwytane zarówno w locie, jak i z powierzchni skał, pni i liści. W czasie zimowego niedoboru pokarmu, jak większość nietoperzy żyjących w klimacie umiarkowanym, podkowiec mały przechodzi w stan hibernacji (sen zimowy). W tym okresie temperatura jego ciała spada poniżej normalnej tak, że różni się zaledwie o 1-2 oC od temperatury otoczenia. Spowolnieniu ulegają wszystkie procesy życiowe, a krew krąży jedynie w najważniejszych narządach wewnętrznych. W Polsce gatunek ten objęty jest ochroną ścisłą, umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako zagrożony wymarciem.